Dönem dönem isteklerimiz değişse de hayatın her aşamasında sürekli bir şeyleri talep eder haldeyiz. Bebeklik ile çocukluk döneminde daha çok sevgi, ilgi ve alaka gibi soyut isteklerimiz ön plandayken; gençlikte ve orta yaşlarda daha çok mal, mülk ve kariyer gibi somutlaşmış isteklere sahibiz. Yaşlılıkta ise muhtemeldir ki inanışların başını çektiği manevi istekler daha yoğun bir şekilde kendini gösterecektir.
İnsanoğlu olarak doğamız gereği isteklerimiz hiç bitmemekte, yani klasik bir iktisadi klişeden de bahsedersek ”sınırsız isteklerimize karşılık kısıtlı kaynaklara” sahibiz. İsteklerimizin gerçekleşmesi için öncelikle yapılması gereken şey mücadele etmek ancak bu mücadelenin sınırı karakterlerimize göre farklılık arz etmekte. Bazı insanlar isteklerinin gerçekleşmesi uğruna her türlü hale, şekilden şekile girebilirken bazıları da çekingen davranarak ciddi mahcubiyet hissederek zar zor talepte bulunup hatta taleplerini hiç dile getiremez haldeler.
Kanaatimce gerçekten de bir şeyi istemek başka, istekleri uğruna insanların yapabileceği şeyler başkadır. Demek istediğim ”çok büyük insanların” küçücük istekler için her türlü kalıba sığabilecek hale gelmesi. Belki de onlar doğru yapıyorlar, nasıl istek sahibi olunacağını biliyorlar! Hatta tek özelliği bir şeyi nasıl isteyeceğini bilmek olup günümüzde milyoner hatta milyarder olan insanlar var, farklı mecralarda yüksek rütbelerde insanlar var. Koskocaman; kimi rütbeli kimi çok varlıklı kimisi de her ikisine de sahip insanlar var tek özelliği istemek olan. Omurgasızca, hiç karakteri yokmuşçasına en küçük şeyden en büyük şeye kadar sürekli isteyip bunun için halden hale giren koskocaman insanlar var bu ülkede. İşte bu noktada karşımıza çıkan soru gerçekten bir isteğimizin sadece ve sadece gerçekleşmesi mi bizi tatmin ediyor yoksa nasıl gerçekleştiği de önemli mi ?
Safa Yaşar Çelik
İnsandan isteme; verirse minnet, vermezse zillet. Allah‘tan iste verirse nimet, vermezse hikmettir.
Hz. Mevlana
